Biblia, która błędnie ukształtowała pojęcie kartografii

W 1525 r. w Zurychu wydano pierwszą Biblię zawierającą mapę Ziemi Świętej. Był to przełom, choć sama mapa – autorstwa Lucasa Cranacha Starszego – została wydrukowana odwrotnie, z Morzem Śródziemnym po wschodniej stronie. Mimo błędu, publikacja zapoczątkowała rewolucję w postrzeganiu geografii i granic. W epoce reformacji mapa stała się narzędziem dosłownej interpretacji Pisma, pozwalając czytelnikom odbywać „wirtualne pielgrzymki” po miejscach biblijnych. Z czasem podziały plemienne przedstawione na mapach zaczęto odczytywać jako wzorce politycznych granic, co wpłynęło na rozwój nowoczesnych koncepcji państw narodowych. Badania prof. Nathana MacDonalda z Uniwersytetu Cambridge pokazują, że te kartograficzne innowacje ukształtowały zarówno interpretację Biblii, jak i myślenie o suwerenności. Do dziś wiele osób traktuje granice państw jako „biblijnie uzasadnione”, choć teksty starożytne miały zupełnie inne znaczenie. Mapa Cranacha Starszego była jednocześnie jednym z największych błędów i triumfów wydawniczych, a jej wpływ na kulturę i politykę trwa do dziś.