Najstarsze dowody na tatuaże i użycie psychodelików przez człowieka

W jaskini Actun Uayazba Kab w dolinie Roaring Creek w Belize archeolodzy odkryli pierwsze znane narzędzia do tatuowania używane przez Majów. To dwa ostro zakończone kawałki krzemienia, datowane na okres od 250 do 900 r. n.e. Mikroskopowe analizy wykazały ślady zużycia, wskazujące na wielokrotne kontakty ze skórą oraz obecność czarnego pigmentu – prawdopodobnie sadzy – używanego jako tusz. Tatuaże u Majów symbolizowały odwagę (u mężczyzn) i piękno (u kobiet), często przedstawiając zwierzęta, np. nietoperze, orły czy węże.

W Chavín de Huántar, ceremonialnym miejscu w peruwiańskich Andach, archeolodzy odkryli najstarsze bezpośrednie dowody użycia roślin psychoaktywnych w tym regionie. Znaleziono tam rytualne tabakierki wykonane z kości, datowane na lata 1200–400 p.n.e., które zawierały ślady nikotyny z dzikiego tytoniu oraz halucynogennego ziarna vilca. Analizy sugerują, że substancje te były używane w ścisłym rytuale przez wybranych członków społeczeństwa Chavín, w prywatnych pomieszczeniach o ograniczonym dostępie. Celem tych praktyk nie było jedynie wywoływanie wizji. Dzięki temu władcy Chavín umacniali swoją władzę, przedstawiając ją jako dar bogów.